برای خدا زیستن

      خجالت، کمرویی و عدم توانایی ارتباط صحیح با دیگران می‌تواند زندگی اجتماعی و حرفه‌ای ما را به مخاطره بیندازد. با پیروی از این ۱۲ استراتژی، می‌توانیم مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود داده، با اعتماد به نفس بیشتری وارد اجتماع شویم و ارتباطات مؤثری با دیگران داشته باشیم.

      روش اول: مثل یک فرد اجتماعی رفتار کردن نباید اجازه دهیم که اضطراب، ما را عقب نگه دارد. وقتی تصمیم می‌گیریم مثل یک فرد اجتماعی رفتار کنیم، همه‌ی تلاشمان را خواهیم کرد تا با افراد جدید حرف بزنیم و وارد گفتگو با آن‌ها شویم حتی اگر احساس هول شدن و دستپاچگی به سراغمان بیاید. شاید این‌طور رفتار کردن در ابتدا سخت به نظر برسد اما به‌ مرور زمان، آسان‌تر و سریع‌تر می‌توانیم مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود ببخشیم.

    روش دوم: برداشتن قدم‌های کوچک گاهی مجبور می‌شویم در یک مهمانی شرکت کرده و یا زمانی را در بین جمعیت انبوهی از مردم سپری کنیم؛ در این حالت باید از کم شروع کنیم. به عنوان مثال وارد فروشگاه می‌شویم و به فروشنده می‌گوییم «متشکرم» یا به رستوران می‌رویم و غذا سفارش می‌دهیم. با این روش می‌توانیم انجام مکالمات کوتاه با دیگران را به شکل تدریجی تمرین کنیم.

    روش سوم: پرسیدن سؤالات باز استفاده از سؤالات باز یا Open-Ended Questions یک مهارت است و با یادگیری تکنیک‌های طرح چنین سؤالاتی، می‌توانیم در گفتگوهایمان با دیگران به آن‌ها چراغ سبز نشان دهیم تا با شرح و تفصیل بیشتری صحبت کنند. این سؤالات پاسخی فراتر از یک «بله» یا «خیر» ساده دارند؛ با پرسیدن این سؤالات، درها را گشوده و از دیگران دعوت می‌کنیم تا به گفتگو با ما ادامه دهند و از این طریق توجه آن‌ها را جلب خواهیم کرد.

   روش چهارم: تشویق دیگران به اینکه در مورد خودشان صحبت کنند بیشتر مردم واقعاً از اینکه در مورد خودشان صحبت کنند لذت می‌برند مثلاً سؤال کردن در مورد حرفه‌، سرگرمی یا خانواده آن‌ها. در مدتی که آن‌ها در این مورد صحبت می‌کنند بهتر است با اشتیاق و علاقه به صحبت‌های آن‌ها گوش دهیم.

    روش پنجم: تعیین هدف می‌توانیم اهداف کوچکی را برای خودمان تعیین کنیم. شاید مایل باشید یک مهارت خاص را تمرین کنید یا شاید هم بخواهید در فعالیت‌های اجتماعی جامعه‌ی خود شرکت کنید. از این طریق هدفمان را تعیین کرده و بر روی استراتژی‌های بهبود مهارت‌های زندگی اجتماعی خود، کار خواهیم کرد.

      روش ششم: تعریف کردن سخاوتمندانه از دیگران تعریف کردن از دیگران، چراغ سبزی برای ایجاد یک گفتگوی مؤثر با آن‌ها است. وقتی از همکارمان بابت ارائه‌ی خوب او در یک جلسه کاری یا از ماشین جدید همسایه‌مان تعریف می‌کنیم چنین رفتاری، نشان‌دهنده‌ی برخورد دوستانه‌‌‌ی ما با آن‌ها است.

     روش هفتم: خواندن کتاب در زمینه‌ی مهارت‌های اجتماعی کتاب‌های زیادی در مورد تقویت مهارت‌های اجتماعی در بازار وجود دارد. فقط یک نکته مهم را باید به ذهن بسپارید که خواندن کتاب در زمینه‌ی چنین‌ مهارت‌هایی، از ما یک کارشناس خبره نمی‌سازد؛ بلکه باید بارها و بارها آموخته‌هایمان را تمرین کنیم. 

    روش هشتم: تمرین رفتار‌های خوب رفتارهای خوب، مسیری طولانی در جهت بهبود مهارت‌های اجتماعی هستند. تمرین مؤدب بودن، ابراز قدردانی و رعایت آداب صحیح غذا خوردن با دیگران نمونه‌‌هایی از این رفتارها هستند.

    روش نهم: توجه داشتن به زبان بدن خود ارتباطات غیرکلامی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند. اگر به تقویت زبان بدن خود توجه داشته باشیم می‌توانیم در این نوع از ارتباطات نیز به شکلی موفق عمل کنیم. تلاش برای حفظ آرامش و برقراری ارتباط چشمی مؤثر با مخاطب، از نمونه‌های توجه داشتن به زبان بدن در حین گفتگو و ایجاد ارتباط با دیگران است.

    روش دهم: پیوستن به گروه‌های پشتیبان در بسیاری از جوامع، گروهایی برای کمک و حمایت از افرادی که تصمیم دارند مهارت‌های اجتماعی خود را بالا ببرند تشکیل می‌شوند. این گروه‌ها به افراد کمک می‌کنند تا بر خجالت، کمرویی و اضطراب خود هنگام ارتباط با دیگران غلبه کنند، مهارت‌های جدید را بیاموزند و آن‌ها را تمرین کنند.

      روش یازدهم: آگاهی از خبرهای روز وقتی از اخبار روز جامعه‌ی خود و جهان مطلع باشیم می‌توانیم حرفی برای گفتن با دیگران داشته باشیم. البته بهتر است از موضوعات بحث‌برانگیز و چالشی که باعث ایجاد اختلافات شدید با دیگران می‌شود دوری کرده و به جای آن در مورد خبرهای جذاب و مورد علاقه‌ی خود و دیگران گفتگو کنیم.

     روش دوازدهم: تشخیص و جایگزینی افکار منفی وقتی در مورد تعاملات اجتماعی خود دارای افکار منفی باشیم، این افکار می‌توانند به پیش‌گویی محقق کننده یا Self-fulfilling prophecy تبدیل شوند. پیش‌گویی محقق کننده به آن‌گونه از پیش‌بینی گفته می‌شود که بعد از آنکه اعلام یا صادر می‌شود خودش شرایطی ایجاد می‌کند که باعث می‌شود همان پیش‌گویی به حقیقت بپیوندد. کسی که به طور کلی خوش‌بین است و دیگران را انسان‌هایی خوب می‌داند و انتظار دارد از مردم برخورد خوب ببیند، احتمالاً با خوش‌رویی با مردم برخورد می‌کند و در نتیجه از آن‌ها برخورد خوب و خوش اخلاقی می‌بیند. یا کسی که خود را خوش‌شانس می‌داند، بیشتر در رقابت‌های مختلف شرکت می‌کند و در نتیجه، احتمال برنده شدن او بیشتر می‌شود. به عنوان مثال وقتی کسی که فکر می‌کند «من واقعاً بی ‌دست ‌و پا هستم و باید از رفتارم شرمنده باشم» به دلیل همین افکار منفی خود وقتی در یک مهمانی شرکت می‌کند در گوشه‌ای جدا از دیگران می‌نشیند و در نتیجه شانس آشنایی با افراد جدید و گفتگو با دوستانش را از دست خواهد داد. اگر این افکار منفی را تشخیص دهیم می‌توانیم آن‌ها را با افکار واقعی و مثبت جایگزین کنیم. به عنوان مثال به خودمان بگوییم «من این توانایی را دارم که شروع کننده‌ی یک گفتگو باشم. من می‌توانم با افراد جدید ملاقات کنم.

                                                              سبز روشن | مهارت شاد زیستن و کسب عادتهای خوب در زندگی

رئیس جمهور در ابتدای مهر ماه امسال ، با حضور در دبیرستان دخترانه نمونه دولتی عترت با طرح پرسش مهر نوزدهم سال تحصیلی ۹۷-۹۸ زنگ بازگشایی مدارس را به صدا در آوردند. رئیس جمهور در آغاز سال تحصیلی ۹۷-۹۸ با بیان اینکه مدرسه جایگاه علم , تعلیم – تربیت و مهارت آموزی و آمادگی برای ورود به جامعه است .اذعان کردند که پیشرفت, مقاومت و ایستادگی ما در سایه پرورش اخلاق و رفتار در مدرسه است، به دانش آموزان برای انجام کارهای بزرگ باید اعتماد کرد .

رئیس جمهور روحانی،با بیان اینکه مدرسه جایگاهی برای ساختن عقل و تدبیر باشد نه اینکه جایگاهی برای پر کردن مخزن ذهن از مطالب درسی و کتابهای آموزشی باشد گفتند یکی از بندهای کارنامه دانش آموزان باید آموختن و یادگیری یک مهارت جدید و مثمر ثمر باشد  که در آینده به کار دانش آموزان در سطح جامعه بخورد و بتوانند از این مهارت به خوبی استفاده کنند.

 

آنگه که دست های پینه بسته ی پدر را

با پاهای ورم کرده از فرط ایستادن و تلاش و خستگی

با صورتی سوخته از تابش آفتاب سوزان

و پیشانی چروک بسته از زحمت بسیار

ولی پر غرور و افتخار

را نظاره می کنم

آری آن زمان

احساس شرم می کنم ولی

نه از حرفه ی پدر بلکه از وجود بی مصرف خودم

تا کی به هر بهانه ای یللی تلی

تا کی به اسم خستگی و درس

فرصت سوزی کنم ولی پدر

بی هیچ منتی

با همتی قوی و مردانگی

باشد در طلب روزی و من به دنبال تنبلی

 

 

از ضروریات زندگی هر فردی شناخت مهارت های فردی و اجتماعی است. هر معلمی می تواند از همان ابتدای سال فعالیت هاو عملکرد و رفتارهای دانش آموز را رصد کند و با یادداشت نکات قوت و ضعف ایشان و تشویق دانش آموزان در زمینه مهارت هایی که دارند آن ها را تقویت کند و خانواده ها را با تشکیل جلساتی با استعاد و مهارت هایی که دارند آشنا کند تا با پیگیری خانواده ها بتوانند خلاق پرورش یابند. هر چند اگر به سند تحول بنیادین و اهداف آموزش و پرورش دقت کنیم در همین راستا برنامه ریزی شده است.

در گذشته بیشترین تلاش را در این زمینه کانون های پرورش فکری و وزارت ارشاد به عهده داشتند ولی امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی و فناوری های نوین و فضای مجازی این مهارت یابی و استعداد سنجی روند رو به رشدی به خود گرفته است.و در برخی از استان ها مراکز پرورش خلاقیت راه اندازی شده و علاوه بر شناسایی استعدادها ،بسیاری از خلاقیت ها و مهارت های جدید را هم به بچه ها یاد می دهند.

 

یکی از کارهایی که معلم می تواند انجام بدهد تبدیل کلاس درس به کارگاه خلاقیت است به طوری که اجازه ندهد شادی و نشاط و ابتکار عمل از دانش آموزان گرفته نشود.

مثلاً می توان به جای این که در ریاضی کسر را با حل تمرین به بچه ها یاد بدهیم با یک نقاشی و یا نمایش (ایفای نقش) یا کاردستی و فیلم به بچه ها یاد بدهیم طوری که مفهوم برای دانش آموز ملموس شود و با کاربد ریاضی در زندگی آشنا شود.

در علوم و مطالعات اجتماعی و هدیه ها و دیگر دروس هم به جای شیوه تکراری سخنرانی که جز خستگی و یادگیری موقت چیزی به دنبال ندارد با خلاقیت و ابکار عمل و با بهره گرفتن از ایده های جذاب خود دانش آموزان آن ها را در یادگیری سهیم کرد و یادگیری را پایا کرد.

چند روزی بود که سفت و سخت دنبال کار می گشت.خیلی از هم کلاس هایش هنوز داشتند درس می خواندند تا سال بعد دوباره امتحان کنکور بدهند ولی او با همه فرق داشت.فرصت دوباره ریسک کردن نداشت.چون پدرش مدتی پیش تصادف کرده بود و در خانه زمین گیر شده بود. حالا او مانده بود و یک مادر مریض که از درد کلیه می نالید و دو خواهر کوچک .

با خود گفت تا حالا هم ضرر کرده ام ؛آن موقعی که پدر از من خواست تا بعد از ظهر ها که از مدرسه تعطیل می شوم پیشش بروم و دم دستش کار کنم تا نجاری را یاد بگیرم و من به خاطر درس هایم از رفتن امتناع کردم بهترین فرصت زندگی ام بود تا الان و دراین تنگنا بدون پشتوانه مالی کاسه چه کنم چه کنم دستم نگیرم.

فکرهای آشفته به شدت ذهنش را درگیر کرده بود.دلش می خواست کاری آبرومند داشته باشد که بتواند خانواده را از بدبختی و بی پولی نجات بدهد ولی به هر دری می زد کاری جور نمی شد.

 

 

 

رهبر معظم انقلاب (مد ظله العالی)عامل رشد ملت ها را در تحقیق می دانند.چیزی که در کلام بزرگان دینی هم بسیار به چشم می خورد و تاکیدات زیادی  بر کسب علوم و فنون حتی در شرایط دشوار و سخت شده است.

امام علی علیه السلام می فرمایند :دل ها قفل هایی هستند که کلیدهای آن پرسیدن است و در جایی دیگر نی فرمایند :سوال کن آن چه که باید بدانی و در ندانستنش معذور نیستی.

پیامبر اعظم (ص)هم می فرمایند:خوب پرسیدن نیمی از دانش است.

حس پرسشگری علاوه بر این که یک مهارت است که برخی از کودکی در خانواده فرا می گیرند و پدر و مادر این امر را با پر و بال دادن و تشویق کودکان خویش در وجودشان نهادینه می کنند طوری که کودک به آن به منزله یک ارزش می نگرد و بعد ها کودک این توان و قدرت را دارد که در مدرسه ،دانشگاه و اجتماع از چرایی ها بپرسد و از پرسیدن باکی نداشته باشد بلکه نوعی پرورش قوه و مهارت شجاعت نیز هست. کسی که از ترس اطرافیان به هر دلیلی اعم از این که به او بگویند چرا این قدر می پرسیدی،یا این که این هم سوال است که تو پرسیدی و یا خیلی از محرک های بازدارنده ی بیرونی از تحقیق و پژوهش و پرسیدن دوری می کند مثل کسی است که سهمی بزرگ از میراث و کوله باری از تجربیات برایش باقی مانده ولی او به دلایل واهی از رسیدن به آن ها باز می ماند.

 

 

برای خوب زندگی کردن بهتر است به مهارت حذف و اضافه کردن رفتارها و کارهایی که مناسب نیستند یا این که مناسب هستند ولی تا به حال به آن ها اجازه بروز و ظهور و بالفعل شدن نداده ایم بپردازیم و در کنار آن، آن دسته از مهارت هایی را که تا به حال کسب نکرده ایم ولی در افراد شایسته سراغ داریم و می تواند مسیر زندگی ما را تغییر دهد و شرایط لازم  برای رسیدن به سرمنزل مقصود را فراهم کند فرا بگیریم.